secerna bolest

Diabetes mellitus najčešće je oboljenje u grupi bolesti žlezda s unutarnjim lučenjem kod pasa. Najčešće oboljevaju starije, nesterilizirane ženke, a posebno ženke oboljevaju 2 do 4 puta češće nego mužjaci. Kod kokera, pudli, špiceva te nekih terijera postoji genetska predispozicija za ovu bolest.

Dijabetes u osnovi delimo na insulin zavisni i insulin nezavisni. Insulin je hormon kojeg luči gušterača, a neophodan je za normalno odvijanje metabolizma pre svega ugljenih hidrata. Kod nedostatka ovog hormona, metabolizam glukoze više ne teče normalno, pa je njen nivo u krvi povišen. To je osnovni uzrok svih simptoma šećerne bolesti. Iako je nivo glukoze u krvi kod šećerne bolesti povišen, ona ne ulazi u stanice. Tako ne ulazi ni u stanice moždanog centra koji regulise sitost, pa je oboljela životinja stalno gladna i konzumira veće količine hrane što joj dodatno povisuje nivo glukoze u krvi.

Zbog visokog nivoa, glukoza se počinje osmotski izlučivati urinom u kojem glukoze normalno nema. Glukoza sa sobom osmotski povlači veće količine vode, pa oboljela životinja počinje obilno mokriti i posljedično jako puno pije.




Tako su osnovni simptomi dijabetesa obilno mokrenje i žeđ te uzimanje veće količine hrane uz istovremeno gubljenje na telesnoj težini. Većina vlasnika reagira u ovoj fazi bolesti. Lečenje je u većini slučajeva uspešno, no u pravilu je i doživotno. Tako se pre početka terapije moramo uveriti da je vlasnik voljan i sposoban nadgledati pacijenta i delimično sam sprovoditi lečenje te se strogo pridržavati propisane dijete.

Ukoliko se radi o već spomenutim starijim kujama, prije svega preporučujemo sterilizaciju nakon koje uglavnom sledi potpuno izlječenje. Ukoliko vlasnici previde navedene simptome dijabetesa, dolazi do težeg oblika bolesti - tzv. ketoacidoze - počinje razgradnja masti u organizmu te se oslobađa mnogo masnih kiselina čija razgradnja ne teče normalno. U tom stadijumu oboljenja životinja postaje apatična, nema apetita, dakle evidentno je bolesna, a lečenje je manje uspešno.

Ponekad vlasnici dovedu bolesnog psa zato jer su primietili da lošije vidi - jedan od, doduše ređih, simptoma diabetes mellitusa je mrena. Najvažnije je da se na vreme poseti veterinar kako bi se odredila doza i način davanja insulina te da bolest "ukrotimo" dok se nisu razvile posledice fatalne za organizam.